Αύξηση της χρήσης σε περίοδο κρίσης. Τυχαίο; Δεν νομίζω…

Λοιπόν…Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών.

Στην Ελλάδα έχουμε δυο τύπους προγραμμάτων απεξάρτησης.
Τα στεγνά προγράμματα (ΚΕΘΕΑ) τα οποία στοχεύουν στην πλήρη απεξάρτηση των χρηστών και τα προγράμματα τύπου ΟΚΑΝΑ που χρησιμοποιούν υποκατάστατα.

Ερώτημα 1: Ποιο είναι καλύτερο;

«Η έκπτωση της θεραπείας σε απλή χορήγηση μιας ουσίας κρατάει τους χρήστες καθηλωμένους στον τρόπο ζωής τους, στη χρήση, στην παραβατικότητα και την περιθωριοποίηση με τις γνωστές επιπτώσεις σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Δεν προσφέρει ουσιαστική υποστήριξη, ώστε να βελτιώσουν την κατάστασή τους και να κινητοποιηθούν, για να κάνουν το βήμα προς την απεξάρτηση και την επάνοδο στην κοινωνία. Αυτή η πολιτική πριμοδότηση και η ευρεία προβολή των προγραμμάτων υποκατάστασης ως μαγικής λύσης στο πρόβλημα της εξάρτησης αποπροσανατολίζει τους χρήστες ουσιών και τις οικογένειές τους, οδηγεί σε απαξίωση των "στεγνών" προγραμμάτων, της ψυχικής απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης», λέει ο Γεράσιμος Νοταράς, πρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ.

Επίσης ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος, διευθυντής του ΚΕΘΕΑ λέει «όταν θεωρείται μια ουσία θαυματουργή για την εξάρτηση, τότε οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα και οι οικογένειές τους παγιδεύονται. Δεν μπορούμε να μιλάμε λοιπόν για απεξάρτηση, όταν συνεχίζεται η χορήγηση μιας ουσίας. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν κάποιος που συμμετέχει σε πρόγραμμα υποκαταστάτων παίρνει τη νόμιμη ουσία από ένα νοσοκομείο και πηγαίνει στη μαύρη αγορά, στην πιάτσα και συμπληρώνει με άλλες παράνομες ουσίες. Αυτό δε μειώνει τη βλάβη, αλλά αυξάνει τους κινδύνους από τη χρήση ουσιών».

Εγώ ψηφίζω στεγνό πρόγραμμα…Προφανώς το να απεξαρτηθείς εντελώς είναι σαφώς καλύτερο απ’το να πέσεις στην μεθόδωνη 

Ερώτημα 2: Ποια είναι η αντιμετώπιση του κράτους στα στεγνά προγράμματα;

Σύμφωνα με το Απολογιστική συνέντευξη Τύπου ΚΕΘΕΑ «Κρίση και εξάρτηση: αδιέξοδα και προοπτικές» (ομιλία Γ. Νοταρά, προέδρου του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ)

Από το  2009 μέχρι το 2011 η κρατική επιχορήγηση προς το ΚΕΘΕΑ έχει μειωθεί κατά 21%, ενώ περαιτέρω μείωση προβλέπεται για το 2012. Η επιχορήγηση που έλαβε το ΚΕΘΕΑ το 2011 ήταν 18.870.000 €, ενώ για το 2012 η εγγεγραμμένη προς το ΚΕΘΕΑ επιχορήγηση είναι 18.500.000 €, αλλά ουδείς γνωρίζει αν τελικώς θα εισπραχθεί στο σύνολό της. Το 2011 μάλιστα, σας θυμίζω, είχε ληφθεί απόφαση για περικοπή της τάξεως του 51%

που ευτυχώς στην συνέχεια τροποποιήθηκε. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε αναγκαστική διακοπή λειτουργίας πολλών θεραπευτικών μονάδων και θα οδηγούσε χιλιάδες υπό θεραπεία χρήστες ξανά στο δρόμο και την εξαθλίωση, και τις οικογένειές τους σε απόγνωση. Έχοντας στο πλευρό μας και την ελληνική κοινωνία και τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, μπορέσαμε να αποφύγουμε αυτή την απειλή συνεχίζουμε, ωστόσο, να αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες και να λειτουργούμε στο όριο των οικονομικών αντοχών μας.

Σε ό,τι αφορά το προσωπικό η τελευταία έγκριση προσλήψεων για το  ΚΕΘΕΑ έγινε το 2006, με αποτέλεσμα ο αριθμός των εργαζομένων μας να υφίσταται τα τελευταία χρόνια μόνο μειώσεις. Η παρατεινόμενη αδυναμία στελέχωσης καθιστά εξαιρετικά δυσχερή την προσπάθειά μας να αντεπεξέλθουμε στα αυξανόμενα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών για νέες υπηρεσίες, παρά την υποστήριξη που μας προσφέρει συνήθως η τοπική αυτοδιοίκηση από πλευράς υποδομών και κάλυψης των λειτουργικών εξόδων. Πάνω από 15 αιτήματα προς το ΚΕΘΕΑ για νέες μονάδες εκκρεμούν αυτή τη στιγμή. Το 2011 στο ΚΕΘΕΑ απασχολήθηκαν 511 εργαζόμενοι, 454 πλήρους και 57 μερικής απασχόλησης, συνολικά 31 λιγότεροι από το 2010. Ο αριθμός τους βαίνει μειούμενος, εξαιτίας της εντατικοποίησης της εργασίας και των οξυμένων και ειδικών αναγκών που καλούνται οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν.

Ας σημειώσουμε εδώ ότι το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ δέχτηκε μέσα στη χρονιά σημαντικό πλήγμα με τις σοβαρές τις μειώσεις των απολαβών του, οι οποίες παραβλέπουν το γεγονός ότι στηρίζει έναν ιδιαίτερα επιβαρυμένο πληθυσμό σε πολύ δύσκολες και συχνά επικίνδυνες συνθήκες, όπως ο δρόμος, η φυλακή και οι μονάδες πρώτης γραμμής. Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι που, παρά τις σημαντικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει πλέον και το ίδιο, το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ συνεχίζει το έργο του με την ίδια δέσμευση και αυταπάρνηση. 

Επιπλέον μέσα στη χρονιά το ΚΕΘΕΑ βρέθηκε αντιμέτωπο με την προοπτική περαιτέρω μείωσης του προσωπικού του λόγω του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας, κίνδυνος που δεν γνωρίζουμε αν έχει αποσοβηθεί, αλλά και το σενάριο συγχώνευσής του με τον ΟΚΑΝΑ. Όπως έχουμε επανηλλειμένως εξηγήσει, μια τέτοια επιλογή θα ήταν άστοχη και ατελέσφορη. Θα μετέφερε παθογένειες στο ΚΕΘΕΑ, που ακόμα και στην περίοδο της κρίσης παραμένει υγιής και αποτελεσματικός οργανισμός, και θα ήταν ασύμφορη για το ελληνικό δημόσιο με πολύ αρνητικές συνέπειες στον τομέα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.

Ερώτημα 3: Ποια είναι η στάση της ΕΕ;

Η πολιτική της ΕΕ είναι αυτή της “μείωσης βλάβης”

Σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη

«Τα στοιχεία του ΚΕΘΕΑ επιβεβαιώνουν την κεντρική πολιτική θέση του ΚΚΕ: Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ακολουθώντας πιστά την πολιτική της ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια για την περίφημη "μείωση της βλάβης" εγκληματούν κατά όλου του λαού, κατά των χρηστών, των οικογενειών τους, κατά της κοινωνίας. Ολα όσα γίνονται δεν είναι τυχαία: "Κόβονται" τα "στεγνά" προγράμματα, "κόβονται" τα Κέντρα Πρόληψης και χωρίς επιστημονικά δεδομένα βάζουν τα υποκατάστατα στα νοσοκομεία, ο Δήμος της Αθήνας μαζί με την πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ φτιάχνουν κι επίσημη πιάτσα. Οι χρήστες στα νοσοκομεία, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ, είναι δίπλα σε νεκροθαλάμους, σε σκουπίδια. Αυτή είναι η περίφημη "μείωση της βλάβης"» σημείωσε η Λούλα Καρατζά, υπεύθυνη του Τμήματος κατά των ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ. «Γιατί, συνέχισε, αν πουν την αλήθεια ότι μπορεί και υπάρχει θεραπεία, υπάρχει δεύτερη ευκαιρία θα πρέπει να αμφισβητήσεις και τις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα και δεν είναι άλλες από την ανεργία, τα πολιτιστικά σκουπίδια, τον ίδιο τον καπιταλισμό. Αυτό είναι και η ΕΕ. Το ΚΚΕ λέει ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος του αγώνα, της αντιπαράθεσης και δικαιώνεται καθημερινά το σύνθημά μας που δείχνει την προοπτική "ζωή ολόκληρη όχι με δόσεις"».

Ερώτημα 4: Ποιος κάνει χρήση ναρκωτικών σήμερα; Ποιο είναι το προφίλ των χρηστών;

Σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη :

Σχετικά με το προφίλ των χρηστών που προσέγγισαν τα Συμβουλευτικά Κέντρα του ΚΕΘΕΑ το 2011, προκύπτει:

Ανεργοι το 64,5%. Το 64,4% μένει με τη γονική οικογένεια. Μέση ηλικία διακοπής του σχολείου 14,1 έτη. Μέση ηλικία έναρξης της χρήσης ουσιών 15,8 έτη. Το 86,5% ξεκίνησε τη χρήση με κάνναβη. Το 70,4% κάνει συστηματική χρήση ηρωίνης και το 67,3% κάνει παράλληλη χρήση κι άλλων ουσιών.

Η συρρικνούμενη δυνατότητα των χρηστών να εξασφαλίσουν τη δόση τους, τους οδηγεί στην επιλογή οικονομικότερων και πιο επικίνδυνων ουσιών, όπως η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη «σίσα», όπου, σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΘΕΑ (2011) το 68,5% των εξαρτημένων χρηστών κάνει περιστασιακή χρήση της. Η ουσία είναι διεγερτική, προκαλεί επιθετικότητα, ενώ δεν καταστέλλει την ερωτική επιθυμία όπως τα οπιοειδή. Σημαντική ένδειξη για τη μεταβολή της συμπεριφοράς των εξαρτημένων χρηστών και η στροφή τους σε πιο επικίνδυνες πρακτικές χρήσης αποτελεί και ο διαπιστωμένος οκταπλασιασμός των νέων κρουσμάτων Εϊτζ μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011, αλλά και οι διαστάσεις επιδημίας που φαίνεται να λαμβάνει η εξάπλωση της ηπατίτιδας C ανάμεσα στους χρήστες. Την ίδια στιγμή, όπως επισημαίνεται από το ΚΕΘΕΑ, η ανεργία και τα οικονομικά προβλήματα αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για τις οικογένειες να αναζητήσουν θεραπεία, αφού προέχουν ζητήματα επιβίωσης και το οικογενειακό περιβάλλον δε διαθέτει πάντα τα ίδια ψυχικά αποθέματα και τις πρακτικές δυνατότητες για να στηρίξει τη διαδικασία απεξάρτησης και επανένταξης.

Για περισσότερα σχετικά με το θέμα http://www.kethea.gr/