Ούτε στη... «Δευτέρα Παρουσία» θα φέρουν λαϊκή ευημερία

Το άρθρο είναι από τον Ριζοσπάστη

Η «υγιής επιχειρηματικότητα», η «ανταγωνιστικότητα», η «ανόρθωση και ανασυγκρότηση της οικονομίας», η «πράσινη ανάπτυξη» είναι τα κύρια που επικαλούνται όλα τα κόμματα - πλην του ΚΚΕ - για να πείσουν το λαό, πως υπάρχει «φως στο τούνελ», πως υπάρχουν περιθώρια να ζήσει «αξιοπρεπώς». Ταυτόχρονα για όλα τα παραπάνω δεσμεύονται μέσα στα «δεσμά» της ΕΕ και με τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν κουμάντο. Εν ολίγοις, λένε, το αποτέλεσμα θα είναι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες να είναι ευχαριστημένοι και ο λαός να ζει καλά... Και μάλιστα, όλα αυτά σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που βαθαίνει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση...

Δεν χρειάζονται εκτενείς περιγραφές για τη δραματική κατάσταση που ζει τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία του λαού, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι λαϊκές οικογένειες. Ζουν στο πετσί τους: Την ανεργία, που θα αυξηθεί. Την ελαστική εργασία (σ.σ. μερική απασχόληση, συμβασιούχοι, εκ περιτροπής εργασία), που έχει φτάσει στο 50% της συνολικής απασχόλησης. Τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, που θα συνεχιστούν για τα «μεσαία» εισοδήματα. Τους αντεργατικούς νόμους, που κυριολεκτικά τα δίνουν όλα στους εργοδότες. Τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας που ολοένα συρρικνώνονται, υποβαθμίζονται και πωλούνται. Οι μικροί αγρότες ξεκληρίζονται, πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους και οι καταναλωτές τα αγοράζουν πανάκριβα. Και άλλα πολλά...

Πώς θα τα αντιμετωπίσει αυτά μια κυβέρνηση που λέει ότι τα βασικά - δηλαδή όλα - θα μείνουν ως έχουν; Δεν μιλούν καν για σύγκρουση, για λαϊκό ξεσηκωμό που θα επιβάλλει κατακτήσεις. Ενδεικτικά, ορισμένα ζητήματα:

1. Πώς θα αντιμετωπιστεί η ανεργία, όταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι ανοίγουν, κλείνουν και μεταφέρουν τις επιχειρήσεις όπως τους συμφέρει; Πρόσφατο, ανάμεσα στα πολλά, είναι το παράδειγμα της «ΣΙΔΕΝΟΡ» στη Θεσσαλονίκη (σ.σ. θυγατρική του ομίλου Στασινόπουλου, που έχει 67 επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη). Σύμφωνα με πληροφορίες, εκβιάζει τους 400 εργαζόμενους να αποχωρήσουν με εθελούσιες με την απειλή πως διαφορετικά θα τους απολύσει με προειδοποίηση, χάνοντας το 50% της αποζημίωσης. Σχεδιασμός της εργοδοσίας φαίνεται να είναι το «λουκέτο» στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης και μεταφορά της παραγωγής σε άλλα εργοστάσια, σε Ελλάδα ή γειτονικές χώρες. Αντίστοιχα «στο πλαίσιο εξορθολογισμού της παραγωγής» έκλεισε μέσα στο Μάη το εργοστάσιο της «ΒΕΤ ΑΕ» (πρώην «ΙΖΟΛΑ») στη Χαλκίδα. Αυτό είναι καθόλα νόμιμο, είναι η ουσία της «ανταγωνιστικότητας» και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις και η ίδια η ΕΕ επιδοτεί επιχειρήσεις για να μεταφερθούν από μια χώρα της ΕΕ σε άλλη.

2. Οι μισθοί πείνας έχουν νομοθετηθεί στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, για να μην κλείσουν επιχειρήσεις, να μη γίνουν απολύσεις και να προσελκυστούν επενδύσεις. Αυτό από μόνο του δείχνει πως προϋπόθεση για «ανασυγκρότηση της οικονομίας» είναι η φθηνή εργασία. Γιατί και επιχειρήσεις κλείνουν και απολύσεις γίνονται, και ας μειώνονται η μισθοί. Αυτό σημαίνει κρίση. Οι όποιες επενδύσεις γίνουν θα «προσφέρουν» άθλιες εργασιακές σχέσεις. Για παράδειγμα, τα μέτρα για μισθό 511 μεικτά για τους νέους μέχρι 25 χρονών, οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με μειώσεις μισθών, θα καταργηθούν; Κι αν οι εργοδότες απειλούν με απολύσεις ή κλείσιμο των επιχειρήσεων δεν είναι θέμα του εργατικού κινήματος, των κλάδων, των οργανωμένων εργαζομένων να απαντήσουν αγωνιστικά;

3. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης είναι - σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες - το μέλλον του εργασιακού τοπίου στην Ευρώπη γιατί αποφέρουν μεγαλύτερη κερδοφορία και ευνοούν την ανταγωνιστικότητα. Καμία κυβέρνηση που δεν είναι σε ρήξη με την ΕΕ και τους μεγαλοεργοδότες δεν πρόκειται να τις καταργήσει, ακόμα κι αν είχε «καλές προθέσεις».

4. Ολα τα κόμματα, με εξαίρεση το ΚΚΕ, αποδέχονται το δικαίωμα των επιχειρηματιών να κάνουν επενδύσεις σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο λες και πρόκειται για οποιοδήποτε εμπόρευμα. Ετσι, δημόσια νοσοκομεία στα οποία ήδη οι εργαζόμενοι πληρώνουν και ασφαλιστικά Ταμεία αγοράζουν φάρμακα, αναλώσιμα, μηχανήματα και υπηρεσίες από τις επιχειρήσεις, από τις ιδιωτικές κλινικές κλπ, οπότε και τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν σαν επιχειρήσεις και τα Ταμεία κάνουν διαρκώς περικοπές. Ασφαλισμένοι κι ασθενείς πληρώνουν και ξαναπληρώνουν για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη «ταΐζοντας» στην πραγματικότητα τους επιχειρηματικούς ομίλους αυτών των κλάδων.

5. Η ιδιωτικοποίηση των πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ) και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι υποχρεωτική κατεύθυνση της ΕΕ και έχει καταστροφικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα (σ.σ. αύξηση των ατυχημάτων στους σιδηρόδρομους, ακριβές και χειρότερες υπηρεσίες, διάλυση των εργασιακών σχέσεων κ.ά.).

6. Ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει διατροφική αυτάρκεια, τα δεσμά της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ καθορίζουν πόσο και τι θα παράγεται, οι αγρότες ξεκληρίζονται και γίνεται εισαγωγή αγροτικών προϊόντων που μπορούν να παραχθούν εδώ. Αυτό συμπαρασύρει και άλλους κλάδους, όπως π.χ. καπνοβιομηχανία, κλωστοϋφαντουργία, ένδυση, υπόδηση κλπ. Πώς θα το λύσει μια κυβέρνηση που βάζει πάνω από όλα τα «ιερά και τα όσια» της ΕΕ;

Ο λαός πρωταγωνιστής

Το ΚΚΕ λέει την αλήθεια στο λαό γιατί είναι αδέσμευτο από επιχειρηματικούς ομίλους και τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Οι κομμουνιστές πολεμούν ασυμβίβαστα στη Βουλή, στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές ό,τι συνθλίβει τα λαϊκά στρώματα και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Με αφετηρία τη μεγάλη αλήθεια, πως ο εργαζόμενος λαός παράγει όλον τον πλούτο που υπάρχει, κάνει πράξη το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Οταν τα υπόλοιπα κόμματα τον τρομοκρατούν ή τον καθησυχάζουν για να μένει αμέτοχος - και άρα υποταγμένος - θεατής, το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί και να προετοιμαστεί ο λαός. Το ΚΚΕ θέλει το λαό πρωταγωνιστή.

Το ΚΚΕ δεν έχει λείψει από κανένα μικρό ή μεγάλο λαϊκό αγώνα και μάλιστα δείχνοντας στους εργαζόμενους την προοπτική να πάρουν τον πλούτο της χώρας στα χέρια τους και να γίνει ο λαός κυρίαρχος στον τόπο του.

Ενα τέτοιο ΚΚΕ, πιο δυνατό στη Βουλή έχει ανάγκη η πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού. Αποτελεί την πιο εγγυημένη για τα συμφέροντά του κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, τη μόνη φιλολαϊκή αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση που θα είναι δέσμια των επιχειρηματικών συμφερόντων και του μονοπωλιακού, ιμπεριαλιστικού οργανισμού της ΕΕ. Γι' αυτό το ΚΚΕ δέχεται σφοδρή επίθεση από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, ότι δεν δέχεται να μπει σε μια τέτοια κυβέρνηση. Δεν του ζητούν, φυσικά, να μπει σε αυτή την κυβέρνηση για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Του ζητούν να τα απεμπολήσει και να βρωμίσει τα χέρια του σε μια αντιλαϊκή διαχείριση. Γι' αυτό τα λαϊκά στρώματα, με την οργανωμένη δράση τους, να γίνουν οι πρωταγωνιστές στην κοινωνία και με την ψήφο τους να έχουν τη δική τους ισχυρή φωνή στη Βουλή.