Η ταινία της ζωής της θα τελειώσει µε εκτέλεση
Του Μartin Fletcher
Μαστίγωµα, εκτέλεση ή και τα δύο θα είναι η τιµωρία της Κιάνα Φιρούζ (αριστερά) για σκηνές όπως αυτή στην ταινία «Cul-de-sac»
Στη Βρετανία, µια οµοφυλόφιλη κοπέλα αναζητά καταφύγιο από τις ιρανικές αρχές που την καταδιώκουν εδώ και δύο χρόνια. Το αίτηµά της απορρίπτεται από το Γραφείο Μεταναστών, µε αποτέλεσµα να τη στείλουν πίσω στην ισλαµική δηµοκρατία, όπου η οµοφυλοφιλία θεωρείται έγκληµα και τιµωρείται µε θάνατο. Είναι η ηρωίδα της ταινίας «Cul-de-Sac», που έχει ξεσηκώσει την κοινή γνώµη σε Βρετανία και Ιράν. Και αυτό επειδή το σενάριο δεν επινοήθηκε από τον συγγραφέα ή τον σκηνοθέτη, αλλά είναι βγαλµένο µέσα από τη ζωή της πρωταγωνίστριας της ταινίας, Κιάνα Φιρούζ.
Το ενδεχόµενο απέλασής της στο Ιράν αντιµετωπίζει η 27χρονη ηθοποιός, όπου η τιµωρία της θα είναι µαστίγωµα, εκτέλεση ή και τα δύο. Ποιο είναι το αδίκηµα που διέπραξε; «Θα την εκτελέσουν όχι µόνον επειδή είναι οµοφυλόφιλη, αλλά και επειδή ντρόπιασε το Ισλάµ και το καθεστώς του Αχµαντινετζάντ», λένε όσοι έχουν ασχοληθεί µε την υπόθεση. «Η ταινία παρουσιάζει µια άσχηµη εικόνα των ιρανικών αρχών, γι’ αυτό και η Κιάνα Φιρούζ βρίσκεται σε κίνδυνο», λέει ένας από τους δικηγόρους της. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι αργά για να απαρνηθεί ή να κρύψει την οµοφυλοφιλία της.
Πριν από δύο χρόνια, σε µια οµιλία του σε πανεπιστήµιο των ΗΠΑ, ο πρόεδρος Αχµαντινετζάντ δήλωσε ότι στο Ιράν δεν υπάρχουν οµοφυλόφιλοι. Σύµφωνα µε νόµο του Ισλάµ, οι γυναίκες που αποκαλύπτουν την οµοφυλοφιλία τους µαστιγώνονται δηµόσια 100 φορές. Εάν κάποια συλληφθεί πάνω από 4 φορές, τότε η τιµωρία είναι θάνατος.
Οι περιπέτειες της Κιάνα Φιρούζ µε τις ιρανικές αρχές άρχισαν πριν από δύο χρόνια, ενώ η νεαρή κοπέλα βρισκόταν στη Βρετανία για σπουδές. Ενα ντοκιµαντέρ - το οποίο σκηνοθετούσε η ίδια - µε θέµα τους οµοφυλόφιλους στην Τεχεράνη ήταν αρκετό για να βάλει φωτιά στις µυστικές υπηρεσίες του Ιράν. «Ζήτησα άσυλο από το Γραφείο Μεταναστών της Βρετανίας, αλλά δεν θέλησαν να µε βοηθήσουν. Είµαι ψυχολογικά ράκος. Δεν εξέτασαν την υπόθεσή µου µε τη σοβαρότητα που της αρµόζει», είπε η ακτιβίστρια Κιάνα Φιρούζ.
Το καθεστώς του Αχµαντινετζάντ φαίνεται να στερεί την ελευθερία και των σκηνοθετών. Δάκρυα στα µάτια της Ζιλιέτ Μπινός έφεραν οι καταγγελίες του 69χρονου ιρανού δηµιουργού Αµπάς Κιαροστάµι στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών.
Ο ίδιος θέλησε να αναφερθεί στη φυλάκιση του σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί,στην Τεχεράνη, επειδή είχε αντιδράσει ενάντια στο καθεστώς.
Από ΤΑ ΝΕΑ/ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ Τρίτη 25 Μάη 2010 σελ 16 http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4576205
Κάτι τέτοια βλέπω και αναρωτιέμαι πόσο ρευστες είναι έννοιες όπως "ανεπτυγμένος κόσμος","σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα" και "δυτικός πολιτισμός".
Η αγανάκτηση και συνάμα αποστροφή για το Ιρανικό καθεστώς είναι δεδομένη.
Ο μη σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι γνωστός στις χώρες της Ανατολής.
Απαιτώ ,όμως,από την Δύση,εφόσον θέλει να λέγεται πολιτισμένη και ανεπτυγμένη και ανθρωπιστική, να πρωτοστατεί σε θέματα ανρθωπίνων δικαιωμάτων και να προστατεύει τους ανθρώπους αλλά και τον πολιτισμό-αφού η εν λόγω διώκεται για μια ταινία- από ακαραία φασιστικά καθεστώτα.
Απ'τη μια στέλνουμε στρατεύματα για να εκδημοκρατίσουν το Ιράκ κι απ'την άλλη στέλνουμε ανθρώπους στο θάνατο ή έστω στο μαστίγωμα.
Ποιος μίλησε γι'ανθρωπισμό;
Θα είμαι υπερβολική αν για το θάνατο αυτής της κοπέλας θεωρήσω ηθικό αυτουργό τους Άγγλους ιθύνοντες;
"Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων Εμείς καθόμασταν τα βράδια Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ' την αυριανή ευτυχία του κόσμου. Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας." - Λειβαδιτης
http://www.petitiononline.com/kianaf/petition.html Εδώ υπογράφουμε
ΑπάντησηΔιαγραφή