Ο αναγνώστης του Μαρξισμού γνωρίζει στοιχειωδώς πως σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης- σαν αυτή που ζούμε τώρα-το σύστημα οδηγείται αναγκαστικά στην καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, αλλά καταστρέφει πρωταρχικά και κυριολεκτικά την εργατική δύναμη, για να έχει λιγότερες απώλειες καταστροφής το κεφάλαιο, (πτώση κερδών, κλείσιμο επιχειρήσεων).
Η μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης είναι ένα φαινόμενο που προκαλείται, όχι γιατί το αφεντικό σου είναι κακό, αλλά γιατί είναι υπαρξιακή ανάγκη για το κεφάλαιο σε περίοδο κρίσης. Και πώς να το κάνουμε ρε αδέρφια; Υπάρχουν οικονομικοί νόμοι που διέπουν το καπιταλιστικό σύστημα τους οποίους δεν μπορείς να παρακάμψεις, εκτός κι αν το ανατρέψεις…
Η επιβεβαίωση της προφητείας
Διαβάζω στην Καθημερινή: Εάν το ονομαστικό ωριαίο κόστος εργασίας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δείκτες για την αξιολόγηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τότε η ελληνική οικονομία είναι σε απογείωση(…)Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς για το 3ο τρίμηνο του 2011 το μέσο ονομαστικό εργασιακό κόστος μειώθηκε κατά 7,5% (-6,5 το ωριαίο κόστος των αμοιβών και κατά -12,5% το μη μισθολογικό κόστος εργασίας). Ωστόσο, ήδη οι επιχειρησιακές συμβάσεις που κατατίθενται κατά δεκάδες κάθε ημέρα στο υπουργείο Εργασίας (έχουν υπερβεί τις 400) μπορεί να προβλέπουν δραστικές μειώσεις κόστους έως και 15% μέχρι και το 2015
Παπιο-σχόλιο:Σωωωωωώπα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου